فیلسوف جوان

سوره کهف، آیه 28

وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُريدُونَ وَجْهَه

اى پيامبر، به كافران مرفّه كه در بند ايمان نيستند دل مبند، بلكه خود را پاى‏بند و همراه كسانى كه هر صبح و شام پروردگارشان را مى‏خوانند و خشنودى او را مى‏ طلبند قرار ده 

وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُريدُ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا

و ديدگانت از آنان نگردد و به كفرپيشگان مرفّه نگرايد كه آرايش زندگى اين دنيا را بخواهى، 

وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً 

و از آن كس كه ما دلش را از ياد خود غافل ساخته‏ ايم و از پى هواى خويش رفته و كارش ناديده گرفتن حق بوده است پيروى مكن.